میخوام از سفرم به ماسوله بنویسم اما یاد شعر سهراب سپهری افتادم که میگه “به ماسوله آمده ایم که از ماسوله بنویسیم. ماسوله را نمی توان نوشت ٬ ماسوله را باید دید” واقعا چقد این شاعر بزرگ معاصر به جا گفته، واقعا این بهشت زیبا رو نمیشه توصیف کرد. وقتی که پا به ماسوله میذارین در وهله اول فکر می کنید که تکه از یک نقاشی یا کارت پستال رو دارید می بینید، خانه های پلکانی روستا، کوه های زیبا و سر سبز، طبیعتی بی بدیل واقعا این طبیعت وصف ناپذیره. زیبایی های ماسوله به خونه های روستایی پلکانی، کوه ها و تپه های سرسبزش خلاصه نمیشه، تو اینجا یه عالمه آبشار جوشان هم هست که می تونید برید اونجا و از طبیعتش لذت ببرین. آبشارهایی که من رفتم و دیدم شامل آبشار کوشم، رودخانه و آبشار ماسوله رودخان، آبشار خرم بو (خربو) و آبشار لارچشمه میشه که پیشنهاد می کنم حتما برین و از طبیعتش لذت ببرین.
از جاهایی دیگه که میشه از طبیعت زیبای آن لذت برد و به خصوص در میان کوهنوردان خیلی طرفدار داره “قله شاه معلم” هست، همینطور ییلاق کوربار ماسوله که بکر و دارای مناظری جذابه و جون میده برای عکاسی، کوهنوردی، طبیعت‌گردی و پیاده‌روی. چشمه آب معدنی علی زاخونی یا “چشمه زمزمه” هم تو ماسوله خاصیت درمانی داره البته آب اون کمی تلخه ولی بومیای اونجا ، آب این چشمه رو با با مقداری شکر مخلوط می‌کنند و آن را برای بهبود بیماری‌های ریوی و گوارشی می‌نوشند. اونجا چند تا موزه هم از جمله موزه مردم شناسی، موزه حیات وحش و موزه میراث فرهنگی وجود داره که می تونید از اونجا هم دیدن کنید. بازار ماسوله هم پر از خوشمزه های ترش، عروسک های رنگارنگ و صنایع دستی زیاده که هم میتونید برای خودتون خرید کنید هم برای دوستان و آشنایانتان سوغاتی ببرید. یه عالمه هتل و رستوران رنگ و وارنگ هم اونجا وجود داره که می تونید تو این مکان ها استراحت کنید و غذاهای خوشمزه و محلی نوش جان کنید. در کل سفر به ماسوله سفری نیست که هیچ وقت بتونید خاطرات و زیبایی های اونو فراموش کنید.
